Karin (62) en Theo (64) zorgden bijna hun hele huwelijkse leven voor hun dochter, die met een
lichamelijke beperking ter wereld kwam. Ze verloren niet alleen hun kind met wie ze veertig jaar
lang zo nauw verweven waren, maar ook een deel van hun levensdoel en een dierbare die hen als
gezin en familie verbond. Karin: “Ik was kapot van verdriet. Theo kropte alles op. Het leek of hij
geen verdriet had. We konden niet met elkaar over ons verdriet praten.”
Lees hier het hele artikel.
Dit is een artikel uit het magazine Schuilplaats Perspectief, dec. 2018, van Stichting Schuilplaats.